มารพิณ
เดินทางไปประเทศอื่นก็มีของแปลกแบบที่เราไม่คิดว่าจะมีที่บ้านเรา ผมว่านี่เป็นเสน่ห์ของการเดินทางแบบ backpack ที่ต้องไปใช้ชีวิต อยู่กับผู้คน ไม่เหมือนกับไปทัวร์ ที่ฉาบไปฉวยมาแวะแต่ร้านอาหารภัตตาคาร
ชีวิตผมฝากไว้กับร้านสะดวกซื้อแบบคอนวีเนียนสโตร์ ร้านซุปเปอร์มาร์เก็ต รวมทั้งร้านอาหารข้างทาง ตามเมืองต่างๆ
เท่านี้แหละที่ได้เจอของดีของแปลก และได้แน่ใจได้เลยว่า เป็นสิ่งที่ชาวบ้านเขาใช้เขากินกันจริงๆ ไม่มีเสแสร้ง
อย่างที่เห็นตรงนี้ในภาพนี้ก็เป็น ยี่ห้อนี้เมืองไทยก็มี แต่ที่มาเลเซียเขามีไส้อย่างหนึ่งที่พิสดารออกไป เป็นไส้น้ำพริก ที่คล้ายน้ำพริกเผาแต่ไม่ใช่ เป็นน้ำพริกที่ทานกับ ข้าวมันมาเลกับปลาแห้ง แบบน้ำพริกนาซิเลอมัก
เอามาคลุกกับปลาจิ้งจั้ง ที่เป็นปลาเล็ก คล้ายๆแบบพวกปลากะตักอะไรแบบนั้น
เอามาคลุกกับปลาจิ้งจั้ง ที่เป็นปลาเล็ก คล้ายๆแบบพวกปลากะตักอะไรแบบนั้น
จะเรียกว่ารดน้ำพริกเผาปลาแห้งก็คงจะได้ เอามาทำเป็นไส้ขนมปัง. ถ้าเป็นบ้านเราก็คงมีแต่ ไส้ขนมปัง เป็นไส้น้ำพริกเผาหมูหยอง อะไรแบบนั้น แต่ที่นี่ เป็นไส้ปลาแห้ง ก็แปลกดีครับ
