วันนี้ก็แชร์ประสบการณ์การเดินทางในประเทศ aec มาฝากกัน ที่เวียดนาม เขามีการใช้งานอุปกรณ์บางอย่างที่ไม่เหมือนกับเมืองไทย
อย่างเช่นพวกกันสาดกันแดด ที่บ้านเราใช้ผ้าใบเป็นผืนเหมือนใส่ไม้แล้วมีเชือกร้อย ปล่อยระดับลงมา ตามที่ต้องการ แล้วเอาไม้ไผ่ยาวๆค้ำยันไว้ทั้งสองข้าง
ข้อเสียของวิธีการแบบที่บ้านเราทำก็คือมันจะมีไม้ไผ่ที่ค้ำสองข้างขวางทางเดินหน้าร้านถ้าเป็นขายของตลาดนัดก็ไม่เป็นไรสบายสบายแต่พออยู่ในเมืองแล้วมันก็เกะกะทางเดินกันพอสมควรอีกอย่างการใช้งานก็ยากต้องใช้ฝีมือพอสมควรกว่าจะปรับระดับยกมุมบังแดดได้ถูก
ร้านห้องแถวเวียดนามเขาใช้อุปกรณ์ฝังติดกำแพงด้านหน้าเป็นเหมือนแขนอลูมิเนียมยื่นเข้าออกได้ตามการหมุนมือ
ไม่ต้องมีความรู้ไม่ต้องมีทักษะข้อมูลเข้าเมืองออกได้แข็งแรงทนทานและก็ใช้กันทั่วทั้งประเทศเวลาแดดร้อนมีฝนก็ไขเข้าออก พอฝนหมดแดดหลบ ก็ม้วนกลับได้ใช้ง่ายมาก
ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเทคนิคและอุปกรณ์แบบนี้เมืองไทยถึงไม่นำมาใช้หรือว่าไม่ค่อยมีคนขาย. ทำให้ค่าใช้จ่ายมันสูงกว่าในเวียดนามซึ่งเวียดนามใช้อย่างนี้กันทุกเมืองไม่ว่าเมืองเล็กเมืองใหญ่หรือว่าเมืองระดับอำเภอไม่ใช่ของหรูหราแต่อย่างใด
ไปใช้กับพวกร้านกาแฟร้านค้ามันเวิร์คแล้วเท่มาก. ผมว่าเมืองไทยน่าจะลองเอาแบบนี้ไปใช้กันดูบ้างไหมครับ