ไม่มีอะไรครับตอนนั่งขีดเขียนแสดงเรื่องราวต่างๆที่อยู่ในหัวมีเรื่องนึงที่รู้สึก งงเหมือนกันก็คือเรื่องส้มตำถาด. ทีู่่เมื่อสองปีที่ผ่านมา ได้รับความนิยมกันมากมาย จนกลายเป็น สินค้าร้านอาหารระดับภัตตาคารไป
บางคนบอกว่าถาดเหล็กเคลือบลาย แบบนี้จะมีพวกสารตะกั่วจากสี มาปนเปื้อนในอาหารได้ซึ่งก็คงจะจริงเหมือนกัน
แต่ไม่อยากจะพูดเรื่องสุขภาพ ในวันนี้เอาเป็นว่าก็ให้ระวังกันแล้วกัน
มีเรื่องหนึ่งที่คนกรุงเทพหลายคนที่เดียวนี้ไม่ค่อยไปวัดไปวา อาจจะไม่รู้ว่า จริงๆแล้วลักษณะส้มตำถาดแล้วการใส่เครื่องกับข้าวต่างๆ บนไว้ด้วยกันในถาดนี้ มันน่าจะเป็นลักษณะของอาหารงานวัดมากกว่า
ถ้าใครเคยไป ทำบุญที่วัด ไปเลี้ยงพระถวายเพลอะไรต่างๆ พอพระฉันอาหารเสร็จญาติโยม ก็เป็นโอกาสที่จะได้มานั่งล้อมวงทานกับข้าวกันเอากับข้าวของ บ้านต่างๆที่เขาเอามาถวายแก่ใส่ถ้วยใส่ชาม ยกมา ตามมวงต่างๆเป็นถาดล้อมวงกันเข้ามา
บางทีตามงานวัดใหญ่คนมาเยอะถ้วยชามอะไรล้างไม่ทันหรือบางอย่างที่มันพอใส่ถาดได้เขาก็วางลงบนถาดเลยผมว่านี่แหละเป็นที่มาของส้มตำถาด. ใน่ตอนแรกเริ่มจริงๆ
มีทั้งใส่ของคาวของหวานขนมอะไรต่างๆ ลงมา แล้วเก็บถ้วยที่มีเหลืออยู่น้อย เอาไว้ใส่พวกแกงพวกต้ม ที่เป็นน้ำจริงๆจังๆ
ใครที่เคยไปงานวัดก็คงจะได้เห็นภาพอะไรแบบนี้อยู่บ้าง ซึ่งตอนหลังก็ น่าจะกลายมาเป็นส้มตำถาดอย่างที่เราเห็นอยู่ทุกวันนี้ เดี๋ยวนี้บางเจ้าก็มีการเปลี่ยนโดยใช้ถาดสแตนเลส จะได้ไม่ต้องกลัวการปนเปื้อนโลหะหนัก จากสีเคลือบ
