วันอังคาร, พฤศจิกายน 27, 2555

ปรับเรื่องการวางของเพื่อหาจุดลงตัว



คอลัมน์พิเศษ

เขียนโดย เซียวอี้ซาน
เรียบเรียงคำพูด-ถ่ายทอด โดย  มารพิณ


ปรับเรื่องการวางของเพื่อหาจุดลงตัว

ไอเดียเรื่องชั้นวาง กับการจัดของ บอกกันได้คร่าวๆ แต่พอถึงการใช้จริง ในร้านจริง ต้องลองปรับวางหลายๆ แบบ ทดลองไปให้เข้ากับกลุ่มลูกค้าของแต่ละทำเล ทดลองเปลี่ยนตำแหน่งการวางแล้วสังเกตว่าจุดไหนขายออก ตรงไหนมีคนหยิบ ตรงนี้วางอะไรก็ไม่มีใครหยิบ แต่พอเปลี่ยนมาอีกที่คนหยิบเอา ๆ เรื่องแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ครับ

ผมเคยถามเฮียคนนึงว่า ทำไมเป็นแบบนี้ แกก็บอกว่า ไม่รู้เหมือนกัน ไม่มีคำอธิบาย แถมแซวกลับมาว่า จะเป็นฮวงจุ้ยหรือมัน “สอดคล้องกับจังหวะแห่งจักรวาล” ก็ไม่ทราบได้

จะด้วยอะไรก็แล้วแต่ครับ ทำให้ช่วงแรกที่เปิดร้านในแต่ละทำเล ถึงแม้เราจะจ้างพนักงาน มีลูกจ้าง แต่ตัวเราหรือหุ้นส่วนที่เชื่อมือ จะต้องมานั่งเฝ้าก่อนในช่วงแรก จับตาให้ละเอียดเรื่องข้อมูลการขายและตำแหน่งที่วาง พิสูจน์รู้ให้ได้ว่าที่ขายไม่ออกเป็นเพราะตัวสินค้าไม่ดี หรือตำแหน่งวางไม่ดี

บางกรณีอย่างร้านตามซอย หรือในงานแสดงสินค้าที่มีคนผ่านมาก แต่กลับไม่มีคนเข้ามาดูของในร้าน การจะจัดของเว้าเข้ามากะให้คนเดินเข้ากลับไม่เวิร์ก ในสถานการณ์แบบนี้ อาจลองปรับแต่งการวางเพิ่มจุดสนใจ หรือวิธีสุดท้าย อาจต้องแก้เกมด้วยการวางชั้นผลักออกติดทางเดินที่คนเดินผ่านเลย 

พอเริ่มเข้าใจแล้วว่าวางตรงไหน ขายได้ วางตรงนั้นขายดี รู้ว่าอะไรควรทำหรือไม่ควรทำ คราวนี้ก็ต้องดึงให้ลูกจ้างมาหัดตั้งของด้วย ให้สังเกตว่าวางตรงไหนมีผลต่อยอดขาย เอาเสื้อสีไหนวางไว้แถวหน้าแล้วขายออก หรือกระเป๋าแบบนี้โชว์ทีไรขายออกทุกที หรือบางจุดวางยังไงก็ขายไม่ขึ้น เป็นต้น อธิบายให้ลูกจ้างเรารู้ถึงสาเหตุว่าทำไมต้องวางตรงนั้น และต้องวางของชิ้นนั้น พอพนักงานเราเริ่มรู้แล้ว การทำงานประจำจะมีผลต่อยอดขายให้เพิ่มขึ้น

เราต้องเทรนให้พนักงานวางของให้เป็น วางสินค้าให้โดน แบบนี้ร้านถึงจะไปได้ ไอ้พวกที่ขยันแต่ไม่รู้เรื่องรู้ราวนั้น เก็บไว้ก็รกร้าน ซื้อเฟอร์นิเจอร์มาแต่งร้านยังดีเสียกว่า

ในร้านที่เจ้าของไม่สนใจไปดู พนักงานจะวางของ เรียงของตามสะดวกตามการทำงานของตนเอง ที่เจอมาก็มีหลายประเภท ทั้งแปลกทั้งฮา หรือถึงขั้นเหลือเชื่อก็มี เช่น วางเรียงตามใบส่งของ วางเรียงตามลำดับอักษรในใบรายการสินค้า วางแบบกลัวของหาย กลัวขโมย วางแบบให้เช็กยอดสะดวก ซึ่งการวางแบบที่ว่ามาพวกนี้มันคนละเรื่องกับการวางของให้กระตุ้นยอดขาย หรือโดนใจคนซื้อ

ผมเคยไปเจอบูธสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งในงานสัปดาห์หนังสือ พอเดินเข้าไป มองมามองไปเริ่มรู้สึกถึงอะไรแปลกๆ ในที่สุดก็ร้องอ๋อในใจ เพราะไม่น่าเชื่อว่า เขาเรียงของแบบเก็บกลับสะดวก เช็คยอดง่าย ผมกล้าเดาเอาเลยว่า ที่โกดังวางยังไง ลูกจ้างของที่นี่ก็ขนมาวางแบบนั้นล่ะ ที่บูธยอดขายจะเป็นยังไงไม่สนใจ แต่ดูตามเกมการวาง เน้นเอาขนกลับโกดังสะดวกวันสุดท้าย แล้วแบบนี้ จะไปขายได้ยังไง กันละเนี่ย!


ถ้าร้านขายของชำของใช้ อย่าวางตามเซลล์ยุ หรือวางของแบบเรียงเป็นตั้งๆ เช่นวางกระป๋องนมหรือผงซักฟอกกองสูงท่วมหัว ตามแคมเปญที่สินค้าแต่ละอย่างออกมาเสมอไป อย่ามัวไปโลภกับลาภเล็กน้อยที่ให้มา ของแบบนี้อาจไปกระทบยอดขายและการวางของสินค้าอื่นๆ หรือทำให้การวางสินค้าในร้านเสียสมดุลไป



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ cx]

 ใครที่คิดว่าเรื่องราว ข้อมูลการเดินทางที่เขียนที่นี่โอเค น่าสนใจ ฝาก share บอกต่อเพื่อนๆด้วยครับ ผมขออนุญาตไม่ตอบคำถามนะครับ เพราะเดินทางบ่อย คงมาตอบได้ไม่ทันใจ
 © สงวนลิขสิทธิ์ มารพิณ
by Jib