วาดแผนที่ทำเลค้าขาย

คอลัมน์พิเศษ

เขียนโดย เซียวอี้ซาน
เรียบเรียงคำพูด-ถ่ายทอด โดย  มารพิณ

ดินให้สุดสายตาในแต่ละด้านแล้ววาดแผนที่

จะเข้ารบ ต้องรู้จักสมรภูมิ มีหลายคนคิดจะทำร้านอะไรซักอย่าง วางแผนมานาน พอได้จังหวะมีที่ว่างให้เช่า มีทำเลเปิดใหม่ แทนที่จะดูให้ดี ก็รีบกระโดดใส่ทันที ผลคือเจ๊ง แต่ในทางกลับกัน บางคนถึงยังไม่เปิดร้าน เป็นมนุษย์เงินเดือนทำงานประจำอยู่ แต่ก็ใช้เวลาแทบทุกอาทิตย์ออกตระเวนดูลู่ทางตามที่ต่างๆ พอรู้ที่ไหนมีแผงว่าง ห้องแถวว่างก็พร้อมเสียบทันทีอย่างมั่นใจ

ลองวาดแผนที่ทำเลที่เราเล็งเอาไว้ขึ้นมา มีถนนหลัก มีซอยตรงไหน อะไรสำคัญอยู่ไหน ป้ายรถเมล์ สะพานลอย ทางม้าลาย ร้านเซเว่นอยู่ตรงไหน ร้านอะไรอยู่ตรงไหน มีร้านคู่แข่ง หรือร้านที่มีกิจการเหมือนที่เราคิดจะเปิดอยู่แล้วตรงไหนบ้างในรัศมี 5 กิโลเมตร หรือ 5 ป้ายรถเมล์

จะรู้จักทำเลแต่ละที่ต้องเดินเองให้สุดสายตาในแต่ละด้านของถนน จะรู้จักและเข้าใจพื้นที่ ก่อนจะลงทุนเช่าหรือเซ้งร้าน หรือจะขายอะไร ต้องรู้หมดแล้วว่า แถวนั้นมีกลุ่มลูกค้าแบบไหน มีใครขายอะไรอยู่แล้วบ้าง

ถ้าเป็นทำเลในห้าง หรือตลาด ก็ให้ดูว่า บันไดเลื่อน ลิฟต์ ทางเข้าทางออกอยู่ตรงไหน ห่างจากประตูหน้าห้างหรือหน้าตลาดเท่าไหร่ ห้องน้ำอยู่ตรงไหน คนต้องเดินผ่านร้านเราไปห้องน้ำ ผ่านไปเอทีเอ็ม จ่ายตังค์มือถือ หรือที่จอดรถมั้ย มีคู่แข่งอยู่ที่ชั้นอื่นมั้ย ส่วนถ้าเป็นบูธในงานแสดงสินค้าต่างๆ ก็ต้องดูว่า ผังของผู้จัดเป็นอย่างไร (รวมทั้งดวงจับฉลากเราด้วย สำหรับบางงานที่มีจับฉลากชิงตำแหน่งบูธ) แต่โดยปกติ ถ้าเป็นห้าง หรืองานนิทรรศการ ทำเลตามด้านหน้า และเป็นมุมจะดีกว่า

ถ้าทำธุรกิจที่อิงกับรถ หรือลูกค้าเรามากับรถ จะต้องลองขับวนดูแต่ระยะไกลๆ หลายๆ ครั้ง ให้รู้จังหวะรถ ติด จุดกลับรถอยู่ตรงไหน คิดจอดรถง่ายมั้ย ถ้าคนขับมองเห็นร้าน เวลาไปต่างจังหวัด จะเห็นว่าข้างทางหลวงเขาปักป้ายเตือนว่าข้างหน้ามีร้านก๋วยเตี๋ยวกันล่วงหน้าเป็น 5 กิโล 10 กิโล เหตุเพราะเวลาที่คนขับรถมา เร็วจะจอด หรือเข้าทางขนาน ต้องใช้เวลาชะลอ ถ้าคนขับคิดว่าชะลอไม่ได้ เขาก็ไม่จอด

ทำเลทองซ่อนเร้น

อย่างที่เล่าไป ขุนพลต้องเลือกที่ทำศึกเอง อย่าให้สมรภูมิมากำหนดเลือกเรา เวลาดูทำเลให้ เดินสุดถนน เข้าทุกซอย เลาะทุกโค้ง ซอยเล็กตรอกน้อยที่ดูเหมือนไม่มีอะไร อาจซ่อนอพาร์ตเมนต์ ที่เป็นขุมกำลังซื้ออย่างชนิดไม่คาดฝัน

อย่าลืม มองในแง่ช่วงเวลาของแต่ละวันด้วย ไม่ใช่แค่แผนที่ภูมิศาสตร์ ว่าอะไร ตั้งอยู่ตรงไหน แต่เป็นแผนที่เวลาด้วย ว่าตลอด 24 ชั่วโมงมีอะไรเกิดขึ้นบ้างในแถวนั้น บางที่ย่านคนทำงานจะคึกคักเฉพาะช่วงเที่ยงไปจนบ่าย หรือบางที่จะมีแผงอาหารโต้รุ่งคึกคักตอนกลางคืน

บางทีเจอทำเลทองแบบบังเอิญ เช่น มีอพาร์ตเมนต์คนทำงานซ่อนอยู่ในซอยเล็กหลายแห่ง พอไปนั่งเซอร์เวย์ลงพื้นที่ เห็นมีคนเข้าออกเช้าเย็นมากผิดปกติ พอลองสำรวจดูให้ดี เจอข้อมูลเด็ดว่า ในซอยเล็กๆ นั่นมีอพาร์ตเมนต์ หอพักรวมกันไม่ต่ำกว่า แปดร้อยห้อง! แต่เพิ่งเปิดได้ไม่นานคนยังอยู่ไม่เต็ม แต่อนาคตพอคนอยู่เต็มก็น่าสนใจทีเดียว มีโจทย์ให้คิดกันต่อว่าจะทำมาหากินอะไรกับทำเลนี้ดี

ผมเคยดูรายการทีวีญี่ปุ่น แนะคนเปิดร้านเบเกอรี่ เขาสอนคนเปิดร้านใหม่ให้ขี่จักรยานดูตามซอยแถวร้านว่า มีอพาร์ตเมนต์ มีโรงเรียนอยู่ที่ไหน ที่จะไปแจกใบปลิวแนะนำร้านกับเมนูใหม่ๆ ได้บ้าง มองกันไกลขนาดนั้น อย่าจำกัดมุมมองอยู่แค่เฉพาะหน้าร้านของเราเอง

รวมลิงก์หนังสือมารพิณ
ดู  หน้ารวมข้อมูลเที่ยวเอง-backpack-แบกเป้
ภาษาอังกฤษร้ายสาระ
Snake Fish Fish  อังกฤษเที่ยวนอก
คู่มือสนทนาภาษาจีนฉบับ จิ้มชี้เที่ยว
รวมหนังสือที่เขียน(ท่องเที่ยว+ภาษา)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ cx]

 ใครที่คิดว่าเรื่องราว ข้อมูลการเดินทางที่เขียนที่นี่โอเค น่าสนใจ ฝาก share บอกต่อเพื่อนๆด้วยครับ ผมขออนุญาตไม่ตอบคำถามนะครับ เพราะเดินทางบ่อย คงมาตอบได้ไม่ทันใจ
 © สงวนลิขสิทธิ์ มารพิณ