วันศุกร์, มกราคม 20, 2555

7 ข้อคิดไปทำงานเมืองนอกเพื่อเรียนภาษาอังกฤษ

โดย มารพิณ
 www.facebook.com/marnpinbook
ผมไม่ตอบคำถามในเว็บครับเพราะเดินทางบ่อย  ขอออกตัวว่า ไม่มีเวลาจริงๆ  ต้องขออภัยทุกท่านมาในที่นี้

อย่างไรก็ตาม มีผู้คน ที่รู้จักเป็นการส่วนตัวถามมาบ่อยเหมือนกันเวลาเจอหน้าเจอตา  เรื่องนึง ปรึกษาว่าอยากไปทำงานเมืองนอก จะได้ฝึกภาษาอังกฤษ คิดว่าเป็นไง  พอมีลู่ทางมั้ย หรือน่าจะทำยังไงดี  ขอไอเดียหน่อย

ก็พอมีหลักการให้คร่าวๆ เอาไปปรับใช้  ดังนี้  ผมไม่ได้คิดตรงนี้เองทั้งหมดหรอก เพื่อนฝูงที่ีประสบการณ์เขาแนะกันมาคนละข้อสองข้อ

1- ถามตัวเองก่อน ว่าอยากได้เงิน หรือได้ภาษาอังกฤษ  

 เอาล่ะ....คิดก่อนครับว่า เราตั้งใจทำอะไร เราคิดอยากไปเมืองนอกเพื่อตอบโจทย์อะไร  ทำงานหาตังค์ไปขุดทองต่างแดน หรืออยากจะรู้ภาษา สองอย่างนี้ไม่เหมือนกันซะทีเดียว ตัดสินใจให้ได้แต่เนิ่นๆ  และถ้ายังลังเลอยากได้ทั้งสองอย่าง ถามไถ่หัวใจเราเองซักนิดว่า ระหว่าง เงิน กับภาษา นี่ให้อะไรมาก่อน  ลำดับความสำคัญอยู่ที่ข้อไหน  แล้วก็เลือกซะ ตัดใจให้ขาดตั้งแต่เมืองไทยนี่เลย

2-ทำงานมันเหนื่อยนะ

 ถ้าคุณคิดเรียนภาษา ไปเพื่อฝึกภาษาอังกฤษ หากคิดจะไปแค่เสื่อผืนหมอนใบนั้นยาก มันต้องมีทุน ไม่งั้นคุณจะต้องทำงานหนัก แล้วเมื่อทำงานหนักเหนื่อย เวลาที่จะเรียนภาษาแบบที่ไปลงคอร์สจะลดน้อยลงตามลำดับ  ภาษาอังกฤษที่ได้จะเป็นศัพท์แสลง สำนวนการพูดการจาของฝรั่งเมืองนั้นเท่านั้น

แต่ถ้าเราตอบใจเราได้ตั้งแต่ข้อแรกว่าเราต้องการเงิน  ไปเมืองนอกเพื่อปักหลักสร้างตัว  เรื่องภาษาหรือเรื่องเรียนต่อไม่ใช่เรื่องสำคัญ ก็ทำงานหนักเข้าไปสิครับ เอาให้รุ่งไปเลย  ไม่ต้องห่วงเรื่องเรียนต่อ

3- ถ้าต้องการภาษา  ถามในใจต่อว่า  อยากได้ภาษาพูดทั่วไป หรือภาษาที่ใช้ต่อโทเอกเพื่อเอาปริญญา 

 เรื่องของเรื่องก็คือ ภาษาพูด กับภาษาวิชาการไม่เหมือนกัน    ภาษาที่ฝรั่งทั่วไปพูดกันนั้นก็ไม่เสียหายอะไรที่จะเรียนรู้   แต่ถามตัวคุณเอง ว่าต้องการภาษาอังกฤษแบบไหน เฉพาะทางเพื่อจะไปเรียนต่อหรือป่ะ  จะฝึกศัพท์โทเฟิลเพื่อสอบเรียนโทหรือเปล่า อยากได้ปริญญาเมืองนอกหรือป่ะ

คำถามตรงนี้คือเราถามใจเป็นข้อถัดมาว่า  ถ้าเราไปนอกเพื่อต้องการภาษาอังกฤษ อยากได้ความรู้อังกฤษแบบเอาไว้คุยสื่อสาร  หรือจะเข้ามหาลัยเรียนต่อ   ถ้าอยากได้ปริญญา คุณต้องดูหนังสือ เปิดตำรา เตรียมเข้าคอร์สฝึกภาษาจริงจัง  ซึ่งทั้งหมดนี้ ต้องใช้ทุน และเวลา ที่ไปทำงานด้วย เรียนด้วยนั้นยากส์

4-ถ้าอยากจะเรียน สอบให้ผ่านตั้งแต่เมืองไทย

 คำแนะนำที่ผมได้จากเพื่อนและคนรู้จักที่ไปขุดทองเมืองนอก ไปเรียนต่อ มีอย่างนึงที่พูดคล้ายกันก็คือ  ไม่ว่าเราจะเรียนสายไหน ยังไง ประเทศไหน  ให้เตรียมพร้อมให้ครบตั้งแต่เมืองไทย  ดีก่วา

นั่นก็คือ คิดจะเข้ายู หายูให้ได้ สมัคร สอบอะไรให้ผ่านให้หมดตั้งแต่เมืองไทยจะดีกว่าไปเข้าคอร์สเรียนต่างแดน  ที่พอเอาเข้าจริงก็มีปัญหา ถึงแม้บางที่สัญญาว่าลงคอร์สเบสิกกับเขา เดี๋ยวเรียนต่อยูเลย  บางทีเอาเข้าจริง มันก็ไม่ง่ายอะไรแบบนั้นน่ะสิ หรือมีการเปลี่ยนระเบียบ หรือมีข้อแม้ต้องสอบอะไรเพิ่มหยุมหยิมเข้ามาอีก

5- ทนหนาวได้มั้ย  

ดูเหมือนถามแปลกๆ  แต่นี่เรื่องใหญ่สำหรับหลายๆ คน  จริงอยู่ทุกคนปรับตัวได้เสมอ  แต่หน้าหนาวเมืองหนาวที่มันหนาวจริงๆ นั้น มันเย็นยะเยือกหดหู่เหลือทน พออยู่ไปแล้วนานวัน ไม่เห็นดวงอาทิตย์จิตใจมันจะหดหู่ รันทด กำลังใจในการทำงานและเรียนจะถดถอย

ถ้าสู้หนาวไม่ได้ ก็ต้องเลือกที่ให้ชัดเจนว่าจะไปไหน ยังไงจากเมืองไทยเลย อย่ารีบร้อน

6- หางานนอกถิ่นคนไทยไม่ง่ายนัก

คำแนะนำว่าให้ไปที่นอกถิ่นที่คนไทยเยอะๆ  นั้นดี สำหรับคนที่มีตังค์  เพราะจะไม่วอกแวกเสียสมาธิกับคนไทยและภาษาไทย  

แต่ถ้าไม่มีตังค์หาทุนไปเรียนต่อ  ยังต้องทำงาน ขอบอกว่า จะหางานนอกถิ่นคนไทยนั้นไม่ง่ายเลย เว้นแต่จะมีคนรู้จัก หรือมีคนแนะนำไป ฝรั่งไม่รับหรอก นอกจากนี้ เคยเห็นดงเกาหลี ดงไอ้มืดที่แอลเอมั้ยครับ อย่าได้คิดหลงเข้าไปเชียว ถ้าไม่ได้นั่งรถตำรวจเข้าไป มีหวังได้นั่งรถพยาบาลกลับมา

7- อายุเกิน 25   กำลังถดถอย

อายุก่อน 25  งานหนักสู้ได้ไม่มีถอย ไปขุดทองได้   แต่พอเกินจากนี้แล้ว  ไม่ขอแนะนำ  หากคิดจะไปโหมทำงานด้วย เรียนด้วย ยิ่งเจองานหนักๆ  อย่างเสิร์ฟอาหารนี่ไม่เบาเลยครับ รับรองได้ว่าวันนึงเดินไปมาหลายกิโลแน่ๆ  แค่เดินไปมาตามโต๊ะนี่ล่ะ  รองเท้าสึกเลย  งานนี้ขอให้ ประเมินสังขาร ร่างกายครับ ฝืนสังขารนี่ไปไม่รอดแน่ๆ



รวมลิงก์หนังสือมารพิณ

 ใครที่คิดว่าเรื่องราวภาษาอังกิดที่เขียนที่นี่โอเค น่าสนใจ ฝาก share บอกต่อเพื่อนๆ ใน Facebook ด้วยครับ ผมขออนุญาตไม่ตอบคำถามภาษาอังกฤา หรือแก้ปัญหาการบ้านภาษาอังกฤษนะครับ
 © สงวนลิขสิทธิ์ มารพิณ (English for learners - blog)