อย่าลืมย้ำว่าเราภาษาอังกฤษไม่ดี
อย่างแรกที่จำเป็นเวลาจะต้องใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารเวลาที่ไปเที่ยวคือ เราต้องทำให้คนที่เราคุยด้วยทราบทันทีว่าภาษาอังกฤษเรามันไม่เอาไหน ข้อดีก็คือ เมื่อเขารู้แบบนี้แล้ว เขาจะพูดช้าลง ใช้ศัพท์สำนวนให้ง่ายขึ้น และพยายามฟังเรามากขึ้น (ก็เหมือนเราเจอฝรั่งหัดพูดไทย เราคงไม่สอนให้ฝรั่งมันพูดว่า "ใครขายไข่ไก่" หรอก)
Sorry...... ซอรี่ ใสเจีย-เสียใจ แล้วตามด้วยประโยคข้างล่างนี้
My English is not good.
(มาย อิงลิช อิส น็อต กู๊ด)
ภาษาอังกฤษของผมไม่ดี
I speak a little English.
(ไอ สปี๊ค เอ ลิทเทิ่ล อิ้งลิ่ช)
ผมพูดอังกฤษได้นิดหน่อย
I don’t speak English.
(ไอ โด๊นท์ สปี๊ก อิงลิช)
ผมพูดอังกฤษไม่ได้
Please speak slowly.
(พลีส สปี๊ก สโลว์ลี่)
ช่วยพูดช้าๆ หน่อย
ถ้าจะเขียนใส่แผ่นกระดาษแข็งเล็กๆ เอาไว้ชูให้คนที่เราคุยด้วยดูก็ได้ครับ ถ้าเราไม่มั่นใจ ถึงจะเชยแต่ถ้าทำให้เราเอาตัวรอดในเมืองนอกก็ไม่เป็นไรหรอกน่า
พูดได้มั้ย สะกดได้มั้ย
เราไม่ได้เดินทางไปเที่ยวในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษภาษาแม่เสมอไปครับ ดังนั้นคงต้องถามเช็คดูด้วยว่า คนที่เรากำลังคุยด้วยนั้นพูดภาษาอังกฤษได้มั้ย
Do you speak English?
ดู ยู สปี๊ค อิงลิช) คุณพูดอังกฤษได้มั้ย
Can you understand?
(แคน ยู อันเดอร์สแตนด์) เข้าใจมั้ย ?
I understand.
(ไอ อันเดอร์สแตนด์) ฉันเข้าใจ