หน้าปกฉบับพิมพ์ครั้งแรก |
www.facebook.com/marnpinbook
เอาหน้าตามาให้ดูครับ ผมเคยเขียนถึงดิคเล่มนี้ของ อาจารย์ "ณรงค์ สินสวัสดิ์ " แนะนำเอาไว้ตั้งแต่เขียนหนังสือเล่มเรื่อง ภาษาอังกฤษร้ายสาระ ว่าเป็นดิคชันนารีอังกฤษ-ไทย ที่ไม่เหมือนใครเพราะว่า แทนที่จะสะกดภาษาอังกิดคำทื่อๆ ตามตัวเขียน อาจารย์ณรงค์ สินสวัสดิ์ เขาก็สะกดใหม่ให้ออกเสียงคล้ายฝรั่ง โดยใช้หลักการเอาวรรณยุกต์ภาษาไทย ไม้เอก ไม้โทร ไม้ตรีมาเทียบให้ได้เสียงจริงของฝรั่งที่ใกล้เคียง
ลองดูตัวอย่างนี่ครับ
จากตัวอย่างการสะกดเสียงด้านบนคงพอเห็นภาพแล้วครับ ระบบการสอนภาษาอังกฤษเมืองไทยนอกจากจะบ้าแกรมมาร์แล้ว บัณฑิตบนหอคอยงาช้างเมืองไทยยังไม่ยอมรับความเป็นจริงทางเสียงภาษา ไปตั้งระบบสะกดคำที่ยึดตามอักษรที่เขียน ไม่ได้ยึดเสียงจริง
แต่แนวทางใหม่นี้ ที่อาจบอกได้ว่า "แสงชัย สุนทรวัฒน์" แห่งคอลัมน์ฟุดฟิดฟอไฟ ในหนังสือพิมพ์ไทยรัฐเป็นผู้บุกเบิก ก็คือ ไม่ได้ยึดเอาหลักการเน้นเสียง เพราะคนไทยยังไงก็เน้นเสียงไม่ได้ แต่เอาพวกไม้เอกโท อะไรต่างๆ มาเทียบเสียงให้ใกล้เคียงแทน
แต่น่าเสียดายดิกเล่มนี้ ปัจจุบันแทบจะหาไม่เจอตามร้านหนังสือแล้ว ผมซื้อมาสองเวอร์ชั่นคือฉบับพิมพ์ครั้งที่หนึ่ง และพิมพ์ครั้งที่สอง ใครมีโอกาสลองถามหา "ดิ๊คชันหนะหริ อังกฤษไทย" ของ ดร.ณรงค์ สินสวัสดิ์ ตามร้านหนังสือดูครับ
เอาหน้าตาหนังสือมาให้ดูครับ อาจจะเยินซักหน่อย เพราะมันเจอน้ำมาจากท่อรั่วที่บ้าน อีกอย่างผมเองถือคติว่าหนังสือมีไว้ใช้ครับ ไม่ได้เอาไว้เก็บถนอม หรือเอาไปใส่ตู้กราบไหว้
ปกหลังของฉบับพิมพ์ครั้งแรก |
หน้าปกของฉบับพิมพ์ครั้งที่สอง |
ปกหลังของฉบับพิมพ์ครั้งที่สอง |
รวมลิงก์หนังสือมารพิณ
- ภาษาอังกฤษร้ายสาระ
- Snake Fish Fish อังกฤษเที่ยวนอก
- คู่มือสนทนาภาษาจีนฉบับ จิ้มชี้เที่ยว
- รวมหนังสือที่เขียน(ท่องเที่ยว+ภาษา)
- +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ cx]
ใครที่คิดว่าเรื่องราวภาษาอังกิดที่เขียนที่นี่โอเค น่าสนใจ ฝาก share บอกต่อเพื่อนๆ ใน Facebook ด้วยครับ ผมขออนุญาตไม่ตอบคำถามภาษาอังกฤา หรือแก้ปัญหาการบ้านภาษาอังกฤษนะครับ
© สงวนลิขสิทธิ์ มารพิณ (English for learners - blog)