โดย มารพิณ
www.facebook.com/marnpinbook
แวะเที่ยว หน้ารวมข้อมูลเที่ยวเอง-backpack-แบกเป้
+ ย้อนอดีตเวียดนามใต้
วียดนามใต้ยังไม่ค่อยได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยวไทยมากนัก เพราะเป็นย่านเศรษฐกิจ อุตสาหกรรมมากกว่า ค่าครองชีพออกจะสูงเสียด้วย ดังนั้นถ้าใครคิดจะไปเที่ยวเมืองเวียดมักจะมองไปที่เวียดนามกลางและเวียดนามเหนือมากกว่า ซึ่งผมก็แนะนำให้ทำอย่างนั้นเหมือนกันถ้าไม่เคยไปเวียดนามมาก่อนให้ไปเที่ยวภาคกลางและเหนือก่อนจะดีกว่า
แต่เรื่องแบบนี้น่าจะเปลี่ยนไปเพราะเริ่มมีสายการบินโลว์คอสต์ของไทยบินไปลงที่โฮจิมินห์แล้ว คนไทยหลายคนก็ต้องบินไปติดต่องานที่นั่น อาจใช้เวลาแว้บหนีเที่ยวได้ซักวันสองวันถ้าวางแผนกันดีๆ ...อิอิ รวมทั้งถนนในเขมรเส้นทางหลักๆ ดีหมดแล้ว ดังนั้นการวางแผนเส้นทางเที่ยวกัมพูชาแล้วทะลุออกเวียดนามใต้จึงเป็นทางเลือกของการเดินทางที่น่าสนใจขึ้นมาบ้าง
เช่น สำหรับคนที่มีเวลายาวๆ คือข้ามสามประเทศ กรุงเทพฯ – เสียมเรียบ (นครวัด) – พนมเปญ - โฮจิมินห์ ซึ่งเหมือนกับเส้นทางจากชายแดนไปเที่ยวนครวัดนั่นล่ะ แต่แพลนไปต่อเข้าเมืองหลวงของกัมพูชาคือ พนมเปญ ซึ่งที่นี่เป็นแค่จุดแวะพัก ไม่มีอะไรมาก แล้วไปต่อเข้าเวียดนามใต้อีกที ปลายทางอยู่ที่ โฮจิมินห์ หรือไซ่ง่อนในชื่อเดิม ขากลับจะย้อนกลับเส้นทางเดิม หรือนั่งเครื่องบินกลับ กทม. ก็ได้ตามสะดวก
อย่างไรก็ตาม จุดสนใจของเวียดนามใต้ที่นักท่องเที่ยวฝรั่งสนใจ อย่าง อดีตสงครามเวียดนาม ชายทะเลและหาดทราย รวมทั้งสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงและชีวิตทางน้ำ อาจเป็นเรื่องที่คนไทยไม่ค่อยเห็นว่าแปลกหรือน่าสนใจนัก รวมทั้งดาลัต (ด่าหลัด : Dalat) เมืองตากอากาศภูเขาของทางใต้ ก็ดูไม่ค่อยโรแมนติคเท่าไหร่ ต่างจากซาปาทางเหนือมาก เพราะมีสภาพเป็นเมืองใหญ่ รวมความแล้วอาจไม่ใช่ช้อยส์แรกๆ ที่แบ็คแพ็คเกอร์ชาวไทยเลือก
แต่ แต่ และก็ แต่... ชีวิตเมืองใหญ่ของโฮจิมินห์ซิตี้ ก็มีเสน่ห์แบบวุ่นวาย อย่างเช่น “ทะเลมอเตอร์ไซค์” คือสีสันอีกแบบที่ไม่มีในประเทศอื่นอย่างแน่นอน วิธีการข้ามถนนของที่นี่คือ ค่อยๆ เดินข้ามช้าๆ อย่าหยุด อย่าวิ่ง และอย่าถอยหลัง เราเดินไปช้าๆ ด้วยความเร็วที่แน่นอน ก้าวสม่ำเสมอ คนขับมอเตอร์ไซค์จะกะระยะได้ถูกและเลี้ยวหลบเราเอง
โฮจิมินห์ (ไซ่ง่อน ภาษาเวียดอ่านว่า ส่ายกอน)
สำหรับนักเที่ยวชาวไทยที่มีเวลาพักร้อนน้อยกว่าชาติอื่น บินจากท่าอากาศยานสุวรรณภูมิลงโฮจิมินห์ซิตี้ น่าจะดีกว่า เพราะการเดินทางมาเวียดนามใต้ผ่านกัมพูชาด้านเหนือ (เส้นอรัญประเทศ – ปอยเปต – เสียมเรียบ - พนมเปญ) หรือจากลาวใต้ทาง ปากเซ มาอัตตปือ เข้า BO- Y ออกที่ราบสูงตอนกลางของเวียดนามนั้น แต่ละเส้นทางอย่างน้อยก็ใช้เวลาเดินทางสองวันกว่าจะถึง
ถ้าต้องการเดินทางมาจากเมืองไทยทางบก ผ่านเขมรแล้วเข้าเวียดนามใต้ แนะให้ไปอ่านบทกัมพูชาครับ จะอธิบายตรงนั้นไว้ค่อนข้างละเอียดพอสมควร ที่ http://feelthai.blogspot.com/2013/02/cambodian-route-planner.html
ที่เมืองโฮจิมินห์มีย่านเกสต์เฮาส์ใหญ่อยู่ที่ละแวกถนนฟาม หงู เหลา (Pham Ngu Lao) และถนนตามตรอกซอกซอยแถวนั้นที่มีที่พักมากมายให้เลือก โดยมากรถบัสที่บริการนักท่องเที่ยวจะมีจุดจอดที่ย่านนี้ตรงถนนฟามหงูเหลาด้านที่ติดกับสวนสาธารณะ และสำนักงานรถบัสหลายแห่งก็อยู่บริเวณห้องแถวริมถนนฝั่งนี้เช่นกัน
สำหรับที่เที่ยวที่กินช้อปปิ้งของที่ระลึกคือตลาด Ben Thanh ที่อยู่ห่างออกทางเหนือประมาณสิบนาทีเดิน ที่นี่ในเวลากลางคืนจะเป็นไนท์มาร์เก็ตด้วยครับ
จอง-ค้นหาที่พัก Agoda
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ cx]
ใครที่คิดว่าเรื่องราว ข้อมูลการเดินทางที่เขียนที่นี่โอเค น่าสนใจ ฝาก share บอกต่อเพื่อนๆด้วยครับ ผมขออนุญาตไม่ตอบคำถามนะครับ เพราะเดินทางบ่อย คงมาตอบได้ไม่ทันใจ
© สงวนลิขสิทธิ์ มารพิณ
