โดย มารพิณ
ไป เฟซบุ๊ค www.facebook.com/marnpinbook
ไป หน้ารวมข้อมูลเที่ยวนอก-แบคแพค
รวมเทคนิคเล็กๆ น้อยๆ เวลาไปหาซื้อของที่ระลึกย่านทัวร์ลง พวกแหล่งท่องเที่ยวต่างๆ ครับ คนไทยไปไหนก็ต้องมีอะไรติดไม้ติดมือไปฝากเพื่อนๆ และคนรู้จัก แต่บรรดาพ่อค้าแม่ค้าเขาก็ "เขี้ยวลากดิน" อย่าไปคิดว่าจะต่อได้ถูกอะไรหรอกครับ ลองนึกภาพว่าเหมือนฝรั่งซื้อของหน้าวัดพระแก้วยังไงยังงั้น เอาแค่ทำอย่างไรที่จะไม่โดน "ฟัน" โดยไม่จำเป็นเท่านั้น
แสดงตัวชัดเจนว่าเราไม่ได้มากับ “ทัวร์”
พวกมากับทัวร์ คือ “หมูน้อย” ในสายตาคนขายของย่านแหล่งท่องเที่ยวครับ ดูมีตังค์มากกว่า มีเวลาเลือกซื้อของน้อยกว่า ซึ่งก็เท่ากับว่าโอกาสต่อรองก็น้อยกว่าตามไปด้วย เหมือนกัน ถ้าเราเห็น “ทัวร์ลง” คือมีพวกทัวริสต์แห่กันเป็นกลุ่มใหญ่ๆ เข้ามาพร้อมไกด์ ให้หลบฉากก่อน ช่วงนั้นรับรองต่อราคาของได้ยาก แถมคนขายอาจนึกว่าเรามากับทัวร์เลยไม่ค่อยยอมลดอะไรให้อีก
อย่าแต่งตัวดีมากไปซื้อของ
คนเราประเมินคนอื่นด้วยหน้าตาการแต่งกาย ถ้าเราแต่งตัวสุดเท่สุดสวย สะพายกล้อง Nikon รุ่นล่าสุดพร้อมเลนส์เทพราคาเหมือนห้อยรถเก๋งอยู่ที่คอ เวลาไปซื้อของที่ระลึกจะให้คนขายเขาคิดยังไง ก็คิดว่าเรามีสตางค์สิครับ ไม่มีอะไรมาก เราก็จะได้รับการปฏิบัติแบบคนมีเงินด้วยการไม่ค่อยยอมลดราคาของลงมาเท่าที่ควร
หนูไม่ใช่ญี่ปุ่นนะ
อีกเรื่องที่ไม่ควรมองข้ามไปก็คือ ต้องทำตัวให้คนขายรู้เหมือนกันว่า เราน่ะไม่ใช่ญี่ปุ่น หรือไต้หวัน หรือเกาหลี หรือมาจากชาติที่รวยๆ เงินแข็งกว่า ประเทศไทยเราแต่อย่างใดทั้งสิ้น ถึงแม้บางคนจะหน้าคล้ายละม้ายออกไปทางนั้นก็ตาม
เลือกทำเล
ไม่ใช่ขายของเท่านั้นที่ต้องดูทำเล เราคนซื้อก็ต้องดูทำเลด้วยเหมือนกัน แบบว่าร้านใหญ่ๆ ที่ทำเลดี อาจต่อของได้ยากกว่าพวกร้านเล็กๆ ที่หลบมุมเข้าไปในซอย ถึงแม้ของที่ขายทั้งสองร้านจะเหมือนกันเดี๊ยะทุกอย่างทุกประการเลยก็ตาม แต่ปัญหาที่ตามมาอย่างนึงก็คือ ร้านเล็กจะมีของให้เลือกน้อยกว่า ก็เข้าทำนองว่าได้อย่างก็ต้องเสียอย่างครับ
เปลี่ยนหน้าไปซื้อ
หนึ่งในวิธีสุดคลาสสิก เราถามราคาก่อนแล้ว แล้วรอซักพักลองให้เพื่อนเราถามราคาดูบ้างเผื่อได้ราคาถูกลง บางทีคนขายมันก็ไม่มีเหตุผลอะไรเวลาที่มันบอกราคาเราหรือเพื่อนเราเหมือนกัน อย่าถามว่าทำไมต่างกัน เรื่องบางเรื่องในชีวิตคนเรามันไม่มีเหตุผลกำกับครับ
ผู้ชาย-ผู้หญิง
หลักการสากลคือ ผู้ชายซื้อกับคนขายผู้หญิง และผู้หญิงต่อราคาของกับคนขายผู้ชาย ยิ้มเข้าไป อ้อนเข้าไปเถอะครับกับเพศตรงข้ามน่ะ จะเห็นผลอยู่บ้างไม่มากก็น้อย
ในอีกกรณี เจ้าของหรือลูกจ้าง ก็ให้ราคาต่างกันเหมือนกัน ลูกจ้างบางทีก็ไม่ใช่ร้านของตัวเอง ลดราคาลงมาก็ไม่เห็นจะเป็นไร แต่เจ้าของขายเองก็อาจจะอีกแบบตรงที่ตัดสินใจลดราคาได้มากกว่า โดยเฉพาะเวลาเราเลือกซื้อหลายๆ ชิ้นหน่อย จะดูว่าใครลูกจ้างใครเจ้าของ ให้ดูว่าใครรับตังค์เวลามีคนมาซื้อของครับ
รวมลิงก์หนังสือมารพิณ
ภาษาอังกฤษร้ายสาระ
Snake Fish Fish อังกฤษเที่ยวนอก
คู่มือสนทนาภาษาจีนฉบับ จิ้มชี้เที่ยว
รวมหนังสือที่เขียน(ท่องเที่ยว+ภาษา)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ cx]
ใครที่คิดว่าเรื่องราว ข้อมูลการเดินทางที่เขียนที่นี่โอเค น่าสนใจ ฝาก share บอกต่อเพื่อนๆด้วยครับ ผมขออนุญาตไม่ตอบคำถามนะครับ เพราะเดินทางบ่อย คงมาตอบได้ไม่ทันใจ
© สงวนลิขสิทธิ์ มารพิณ
