คำแนะนำเรื่องข้าวของอุปกรณ์สำหรับสาวนักเดินทาง

กระเป๋าแบ็คแพ็คไม่ควรใบใหญ่เกินไป ปกติเขาจะมีกระเป๋าขายกันสองไซส์คือ ไซส์สำหรับผู้หญิงและผู้ชาย ที่ลักษณะหลังและไหล่จะมีช่วงระยะของสรีระต่างกัน  

โดย มารพิณ
ไป เฟซบุ๊ค   www.facebook.com/marnpinbook
ไป หน้ารวมข้อมูลเที่ยวนอก-แบคแพค

ตรงนี้เป็นคำแนะนำเรื่องการเตรียมตัวเดินทางของสาวๆ ที่จะไปเที่ยวแบ็คแพ็ค หรือเดินทางไกลไปต่างแดนครับ 

ผู้หญิงต้องเตรียมอะไรบ้างล่ะ

หลัก ๆ ก็เหมือนที่ผมแนะไว้ในบทเรื่องการเตรียมตัวสำหรับการเดินทางทั่วไป แต่ก็มีพิเศษเพิ่มเข้ามาบ้าง นิดหน่อย

ของใช้ส่วนตัว

อะไรที่ต้องใช้ประจำให้ติดตัวไป อย่างเช่น ผ้าอนามัย (sanitary napkin) เพราะถึงเมืองนอกจะมีขายทั่วไปแต่อาจไม่ถูกใจเหมือนยี่ห้อที่ใช้ประจำดังนั้นก็เตรียมไปให้พอเถอะครับ 

ภาษาฝรั่งจะมีคำเรียกผ้าอนามัยอีกคำนึงคือ tampon ซึ่งหมายถึงผ้าอนามัยแบบสอด ซึ่งจะดีกว่า ถ้ามีกิจกรรมต้องลงทะเล ว่ายน้ำในช่วงนั้นของเดือน แต่อันนี้สาวไทยไม่นิยมใช้กัน

ยาแก้ปวดประจำเดือน

ถึงแม้บางคนอาจจะไม่มีปัญหาปวดท้องรุนแรงในช่วงที่เมนส์มาแต่ขอให้เตรียมพวกยาบรรเทาอาการปวดเกร็งในช่องท้องพวกนี้ไปด้วยบ้าง เพราะยาแก้ปวดธรรมดาจะช่วยไม่ได้

สำหรับคนที่มีปัญหาต่างๆ ประจำตัวในช่วงเมนส์มา ไม่ว่าจะปวดหัวหรือปวดท้องหรืออะไรอื่น แต่อยากไปเที่ยวให้ทำแบบนี้ครับ ถ้าเดินทางระยะใกล้ ไม่นานเช่น อาทิตย์เดียวหรือไม่เกินสองสัปดาห์ ลองแพลนวันเดินทางให้ไม่ตรงกับช่วงเมนส์มา แต่ถ้าทริปนานกว่านั้น ให้แพลนวันเดินทางไปถึงประเทศนั้น หรือวันที่น่าจะมีกิจกรรมท่องเที่ยวเยอะๆ ให้ไม่ตรงกับช่วงที่เมนส์เรามา

ลดน้ำหนัก

ไม่ใช่ลดน้ำหนักตัวนะครับ อย่าตกใจไป แต่หมายถึงลดน้ำหนักกระเป๋า อย่าเอาของมากไปเกินความจำเป็น อย่าเตรียมชุดสำหรับใส่ครบทุกวันที่เดินทาง ขีนทำแบบนั้นมีกระเป๋าเท่าไรก็ใส่ไม่พอ เที่ยวแบ็คแพ็คต้องมีใส่เสื้อกางเกงซ้ำกันบ้างอยู่แล้ว

อย่าลืมว่า พวกผู้ชายอาจเอา “ถึก” เข้าว่า แบกหนักเท่าไหร่ก็แบกได้ แต่หญิงสาวอาจมีเรี่ยวแรงไม่เท่า เรื่องน้ำหนักกระเป๋าจึงต้องคำนวณกันให้ดีตั้งแต่ก่อนเดินทาง และที่สำคัญอย่าไปหวัง หรือคาดหมายว่า “แฟน” หรือ “เพื่อนผู้ชาย” จะช่วยแบกให้เรา เพราะโดยสรีระและน้ำหนักแล้ว ไม่มีใครแบกเป้ใหญ่สองใบได้พร้อมกัน (เว้นแต่ขนขึ้นรถลงเรือใกล้ๆ จะพอทำได้)

แถมอีกนิดนึงว่า เสื้อผ้าที่ใส่ในการเดินทาง ต้องมีเดินไปไหนมาไหนให้เลือกตัวที่หลวมกว่าปกตินิดหน่อยนะครับ จะได้เดินสบายๆ

เลือกกระเป๋าให้เหมาะตัว

สาวไทยส่วนใหญ่ร่างเล็ก และไม่สูงเท่าสาวฝรั่ง อุปกรณ์พวกเป้หลังควรเลือกให้ดี ดูว่าเหมาะและเข้ากับตัว ไม่ใหญ่จนเกินตัว ตัวเป้ไม่สูงหรือยาวจนเสียดุลเวลาเดิน (เป้บางใบสูงมาก ถ้าเราสูงแค่ราว ๆ 155 ซม. แล้วต้องแบบเป้ใบที่สูงพอ ๆ กับตัวอาจมีปัญหา “หงาย” หรือ “คว่ำ” ได้)

เผื่อที่ไว้สำหรับของช้อปและของฝาก

“หนูไม่ซื้อหรอกพี่” แทบทุกรายจะย้ำอย่างแข็งขัน หนักแน่น แต่.....

เว้นเสียแต่ไม่มีตังค์จริง ๆ เรื่องชอบปิ้งหรือซื้อของฝากคงไม่ต้องพูดถึงว่าต้องมีแน่ๆ แถมในทุกแหล่งท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็คเกอร์ยังมีพวกของที่ระลึกมากมายที่น่ารัก น่าใช้ไปหมด ดังนั้นกระเป๋าหรือเป้ใหญ่ที่เราต้องสะพายหลังเนี่ย นอกจากผมจะย้ำนักย้ำหนาแล้วว่าต้องจัดให้เบาที่สุดแล้ว ยังต้องเผื่อที่เหลือไว้สำหรับของพวกนี้ด้วย

ถ้าที่ในกระเป๋าเดินทางไม่พอจริงๆ แล้วเจอของน่าซื้อถูกใจ วิธีเดียวที่เหลืออยู่คือส่งพัสดุทางไปรษณีย์กลับบ้าน อย่าทนแบกหลังแอ่นอยู่ และระวังจะมีปัญหาน้ำหนักเกินตอนขึ้นเครื่องบินขากลับ

ห้องเดินทางในชีวิตจริงของสาวนักเดินทางบางคนที่กำลังรื้อทุกอย่างหาทางแพ้คของกลับเมืองไทย

อย่าพกห้องสมุดติดตัวไปด้วย

หญิงสาวทุกคนเป็นนักอ่าน ด้วยความคิดไม่ตกว่าจะเอาหนังสือเล่มไหนไปอ่านดี หลายคนเลยหอบไปสามเล่มก็มี สี่เล่มก็มีอีกเหมือนกัน บวกเข้ากับสมุดบันทึกและไกด์บุ๊คซึ่งเป็นของจำเป็น รวมกันเข้าก็มีน้ำหนักไม่น้อยเหมือนกัน วางแผนตรงนี้ให้ดี ๆ ครับ ผมแนะว่าเลือกเอาไปแค่เล่มเดียวชนิดสุดเลิฟจริง ๆ ก็พอ

ใช้กระเป๋าตังค์ใบเล็ก

ดึงเอารูปแฟนเก่า รูปกิ๊ก รูปเพื่อนสมัยประถม รูปยัยจุ๊บแจงเพื่อนซี้สุด ๆ รูปหลานสุดเลิฟ และรูปอื่น ๆ ที่มีมากมายในกระเป๋าตังค์เก็บไว้ที่เมืองไทย พวกบัตรต่าง ๆ นานาก็ต้องถอดเก็บให้หมด เช่น บัตรลดร้านก๋วยเตี๋ยวที่เซ็นทรัลจะเอาไปทำไม บัตรจอดรถที่ทำงาน เอาเฉพาะของจำเป็นไปเท่านั้น

พูดง่าย ๆ คือทำกระเป๋าให้แบนและบางที่สุด พกสะดวกที่สุด ใครที่ใช้กระเป๋าตังค์ไซส์ใหญ่แบบที่สาวบางคนชอบพกในกระเป๋าถือให้เปลี่ยนไปใช้ใบใหม่ เอาแบบเล็ก ๆ พกสะดวกแบบที่พวกผู้ชายชอบใช้ชั่วคราว

ชุดชั้นในและบรา

ถึงแม้เราจะไม่ได้คิดจะไปเทร็คกิ้งเดินทางไกล หรือสมบุกสมบันอะไร แต่เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องสำคัญที่มักมองข้ามกันไปเสมอ ชุดชั้นในอย่าให้รัดมากจนเคลื่อนไหวไม่สะดวก ปัญหาที่หลายคนเจอมาก็คือ บราแน่น ตะเข็บ-ขอเกี่ยวทำให้เจ็บหลังเพราะต้องเสียดสีกับเป้ใบใหญ่

เราเดินแค่วันละนิดหน่อยไปขึ้นรถเมล์ปากซอย กับเดินเที่ยวทั้งวันไม่เหมือนกัน ทั้งตัวบรา เนื้อผ้า สายรัด ข้อเกี่ยวอาจเสียดสีกับผิวหนังจนเจ็บได้ ถ้าจำเป็นจริง ๆ อาจแก้สถานการณ์ฉุกเฉินได้แบบที่นักวิ่งมาราธอนหญิงเขาทำกันคือใช้วาสลินทาส่วนที่สัมผัสและเสียดสีเนื้อจะพอช่วยได้บ้าง หรือที่พวกฝรั่งชอบใช้กันแทนบราแบบอเนกประสงค์คือชุดว่ายน้ำ หรือชุดออกกำลังกายรัดรูปแบบทูพีซ ก็เป็นอีกทางเลือกที่น่าสนใจ

นอกจากนี้ เลือกแบบสีเข้มจะดีกว่าสีอ่อน ไม่ดูเปื้อนง่าย ถ้าเดินทางนานวันเช่น สองอาทิตย์ขึ้นไปควรเลือกแบบระบายอากาศดี ซักแล้วแห้งเร็วด้วย

เครื่องสำอาง

นีเวียครีมที่ขายในเนปาล ของพวกนี้หาซื้อได้ทั่วโลก

ไปเที่ยวแบ็คแพ็คเกอร์ไม่ใช่ไปรบหรือไปกินเจนี่ครับ ไปเที่ยวก็ต้องมีแต่งสวยแต่งงามบ้างเป็นธรรมดา ถ้าไม่ขนไปยกชุดก็คงไม่มีปัญหาอะไรหรอก ผมลองถามพวกสาว ๆ นักเดินทางดูแล้ว ส่วนใหญ่บอกกันว่า เอาแค่พวกเบสิก ๆ อย่าง ลิปสติก แป้ง บลัช ออน พวกนี้ก็พอ

ของใช้อื่น ๆ

อันที่จริงก็ไม่ห้ามอะไร แต่เตือนว่ายิ่งขนไปเท่าไหร่ก็หนักเท่านั้น เดี๋ยวนี้พวกพวกครีม และน้ำยาต่างๆ เขาห้ามเอาขวดใหญ่ขึ้นเครื่องแล้วครับเพราะกลัวพวกวัตถุระเบิดแบบเหลวแฝงมา บางที่จะขอโหลดไว้ในกระเป๋าที่ใส่ไว้ใต้เครื่องก็ไม่ยอม ดังนั้นเราไม่ต้องขนไปให้เมื่อย หาขวดแบ่งเล็ก ๆ มาใส่ หรือซื้อแบบขนาดเล็กประมาณ 100 มิลลิลิตรก็พอ

อย่าไปขนทุกอย่างไปจากเมืองไทย เพราะยี่ห้อหลักๆ  เขามีขายกันทั่วโลก เพราะบริษัททที่ทำของใช้พวกนี้เขามีกิจการทั่วโลก นี่เป็นหน้าร้านของชำที่อินเดีย หรือเนปาลแล้ว ผมจำไม่ได้ แต่ดูให้ดีๆ  มีของเครื่องใช้สบู่ ครีม ยาสีฟัน แชมพู ครีมนวด แบรนด์ที่ติดตลาดยี่ห้อที่คุ้นเคยทั้งนั้น ถ้าเราเกิดต้องใช้จริงๆ ก็ไปหาซื้อเอาทีหลังได้ครับ 

อย่าใช้พวกขวดแก้วเพราะจะหนัก และอย่าบรรจุเต็มความจุขวด เผื่อที่ให้ของเหลวขยายตัวบ้าง เพราะเวลาที่เครื่องบินบินสูงๆ อุณหภูมิในที่เก็บสัมภาระอาจลงต่ำถึงติดลบใต้ศูนย์องศา แต่เราไม่รู้สึกอะไรเพราะในห้องเคบินเขามีการปรับอากาศและความดันเอาไว้

จอง-ค้นหาที่พัก Agoda 

• ไปที่  เว็บจองโรงแรมอโกดา www.agoda.co.th (ภาษาไทย)
• ไปที่  เว็บจองโรงแรมอโกดา (ภาษาอังกฤษ)

รวมลิงก์หนังสือมารพิณ
ภาษาอังกฤษร้ายสาระ
Snake Fish Fish  อังกฤษเที่ยวนอก
คู่มือสนทนาภาษาจีนฉบับ จิ้มชี้เที่ยว
รวมหนังสือที่เขียน(ท่องเที่ยว+ภาษา)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ cx]

 ใครที่คิดว่าเรื่องราว ข้อมูลการเดินทางที่เขียนที่นี่โอเค น่าสนใจ ฝาก share บอกต่อเพื่อนๆด้วยครับ ผมขออนุญาตไม่ตอบคำถามนะครับ เพราะเดินทางบ่อย คงมาตอบได้ไม่ทันใจ
 © สงวนลิขสิทธิ์ มารพิณ