วันอาทิตย์, ตุลาคม 07, 2555

เที่ยวนอก - พื้นฐานการเดินทางด้วยเครื่องบิน


โดย มารพิณ
ไป เฟซบุ๊ค   www.facebook.com/marnpinbook
ไป หน้ารวมข้อมูลเที่ยวนอก-แบคแพค


เครื่องบิน
ใช้ชีวิตบนเครื่อง

*หมายเหตุ: เรื่องของขั้นตอนต่างๆ ของการเข้าออกสนามบิน และบนเครื่องบินพร้อมการกรอกแบบฟอร์คนเข้าเมืองผมได้เขียนไว้อย่างละเอียดในเล่ม “Snake Fish Fish ภาษาอังกฤษเที่ยวนอก” ครับ เพราะค่อนข้างเป็นเรื่องเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ

ผมจะไม่พูดเรื่องตั๋วตรงนี้มาก เพราะได้เล่าในรายละเอียดไว้ในบทอื่นๆ แล้ว แต่จะเสริมนิดว่า เวลาจะขึ้นเครื่องให้ไปถึงสนามบินก่อนเวลาอย่างน้อยสองชั่วโมงเสมอ เพราะในเมืองที่เราไม่คุ้นเคยเราอาจกะเรื่องการจราจรไม่ถูก อาจจะเสียเวลามากกว่าที่คิดแล้วตกเครื่องบินเอาง่ายๆ เดี๋ยวนี้ท่าอากาศยานหลายแห่งมีระบบการรักษาความปลอดภัยเข้มงวดมากถึงมากที่สุด ต้องเผื่อเวลาให้เรื่องพวกนี้ด้วย

เอาเศษเหรียญ ปากกา กุญแจ อะไรทุกอย่างที่เป็นโลหะ(รวมถึงห่อหมากฝรั่ง หรือยาอม ซองบุหรี่ที่มีกระดาษฟอยด์)ออกจากตัวไปใส่เป้ใบเล็กที่เราจะเอาขึ้นเครื่อง ไม่งั้นเวลาเดินผ่านประตูตรวจโลหะ เราจะมีปัญหาต้องมาเสียเวลาให้พนักงานตรวจค้นด้วยมือ

ที่นั่งที่ดีที่สุดสำหรับคนที่มีปัญหาเมาเครื่องบินคือส่วนหัวที่เป็นที่นั่งชั้นเฟิร์สต์คลาสและบิสสิเนส กับบริเวณระหว่างปีกเครื่องบินทั้งสองข้าง ทั้งสองจุดนี้จะโคลงเคลงน้อยที่สุด ในบางสายการบินและกับเครื่องบางแบบถ้าเรานั่งติดทางออกฉุกเฉิน(โดยมากตรงปีก) แอร์โฮสเตสจะมาถามเราว่า พร้อมที่จะรับภาระหน้าที่ในการเปิดประตูเวลาฉุกเฉินหรือไม่

ถ้าอยากเห็นวิวให้เลือกที่นั่งติดหน้าต่าง ที่นั่งติดหน้าต่างยังดีอีกอย่างตรงที่เราพิงผนังเครื่องเพื่อหลับได้ ถ้าตัวใหญ่ หรือคิดว่าต้องเข้าห้องน้ำบ่อย ให้เลือกที่นั่งติดทางเดิน ข้อดีของที่นั่งติดทางเดินคือนอกจากจะลุกง่ายไม่ต้องขอโทษใครแล้ว เราสามารถเหยียดขาออกไปตรงทางเดินได้

ผมเป็นคนที่ไม่มีปัญหาเรื่องเมาเครื่อง ความชอบส่วนตัวคือ เวลาไปเช็คอินจะขอที่นั่งหลังสุดเลยแถวๆ ท้ายเครื่อง ข้อดีคือ ถ้าเที่ยวบินไม่เต็ม ที่นั่งด้านหลังสุดมักจะว่าง พอไม่มีใครมานั่ง เราก็ยึดเลย ครองสองเบาะสบายๆ เท่านี้ที่นั่งชั้นประหยัดของเราก็กลายเป็นชั้นบิสสิเนสขึ้นมาทันที

นอกจากนี้ยังเข้าห้องน้ำได้สะดวกเพราะโดยการออกแบบส่วนมากห้องน้ำที่อยู่ด้านหางจะเยอะกว่า ขอน้ำหรืออะไรอื่นจากแอร์โฮสเตสได้สะดวก ที่น่าสนใจสำหรับหนุ่มๆ ก็คือส่วนใหญ่แอร์สาวๆ มักจะชุมนุมอยู่ท้ายเครื่องเพราะต้องมาทำงานเบ๊บริการชั้นอีโคโนมี แบบนี้บรรยากาศโดยรวมก็น่าอยู่กว่ามาก แถมถ้าเราไปลงสนามบินปลายทางที่ไม่มีงวงช้างมาเชื่อมกับตัวเครื่อง บันไดที่ใช้จะเชื่อมแทนที่ตรงหัวกับหาง ดังนั้นเราจะมีโอกาสได้ลงเครื่องก่อน

ถ้าบินไปเนปาล แนะว่าให้จองตั๋วการบินไทยเท่านั้น เพราะชัวร์เรื่องตรงเวลา ส่วนสายการบินของเนปาลนั้นถึงแม้ราคาจะถูกกว่าหลายพันบาทแต่ดีเลย์ หรือยกเลิกเที่ยวบินเอาได้ง่ายๆ เวลานั่งเครื่องไปเนปาล ขาออกจากกรุงเทพฯให้เลือกที่นั่งทางขวาติดหน้าต่าง (ขวาคือ เวลาเราหันหน้าไปที่หัวเครื่อง) ถ้าอากาศดี กัปตันจะประกาศชวนดูยอดเขาเอเวอร์เรสต์ และเทือกเขาหิมาลัยที่สูงทะลุยอดเมฆขึ้นมา

ถ้าต้องทานอาหารพิเศษเช่น มังสวิรัติ หรือ ทานอาหารไขมันต่ำ หรือมีเด็กไปด้วย ควรจะบอกไปตั้งแต่จองตั๋วและย้ำอีกครั้งเวลาเช็คอิน พอถึงในเครื่องเจ้าหน้าที่เขาจะจัดมาให้เราเอง และจะเสิร์ฟก่อนคนอื่นด้วยซ้ำ สำหรับมุสลิมไม่ต้องห่วง เพราะโดยปกติสายการบินจะมีอาหารฮาลาล เช่น ปลา หรือไก่ให้อย่างน้อยหนึ่งรายการ (ถ้าสงสัยหรือสอบถามประเภทอาหารให้ถามเจ้าหน้าที่ของเอเยนซี่ หรือสายการบินที่เราซื้อตั๋ว)

เวลารถเข็นอาหารมา จะขออะไรก็ให้รีบขอเลยครับ อย่าลังเลใจ โดยเฉพาะพวกเครื่องดื่ม เพราะบางทีก็ไม่วนกลับมาเสิร์ฟเราอีก

สายการบินโลว์คอสต์จะไม่มีอาหารเสิร์ฟ แต่จะมีอาหารขายแทน และมักจะแพงมากถึงแพงบัดซบ ควรทานมาให้อิ่มก่อน ปัญหามีอย่างเดียวคือน้ำ เพราะเดี๋ยวนี้ของเหลวอย่างน้ำห้ามเอาขึ้นเครื่องก็ซดน้ำให้พอก่อนขึ้นเครื่องก็แล้วกัน

เวลาแอร์โฮสเตสเอาใบตรวจคนเข้าเมืองของประเทศปลายทางมาให้เรากรอก ให้ขอไว้สองใบ เผื่อเราเขียนผิด ถ้าไม่มีปากกา ให้ขอจากแอร์โฮสเตส ปากกาพวกนี้โดยมากก็ไม่จำเป็นต้องคืน

เครื่องบินเล็ก-ใบพัด

นอกจากนี้ ยังมีเที่ยวบินระยะสั้นอีกแบบที่มีบริการตามสถานที่ท่องเที่ยวที่มีวิวงาม ๆ เช่นเครื่องบินเล็กชมภูเขาหิมาลัย ชมธารน้ำแข็งและภูเขาหิมะในนิวซีแลนด์ หรือสายการบินชนบทที่เชื่อมเมืองและหมู่บ้านห่างไกลในเกาะบอร์เนียวของมาเลเซีย หรือตามเกาะต่างๆ ของอินโดนีเซีย

เครื่องพวกนี้มักจะเป็นเครื่องบินใบพัดขนาดสองเครื่องยนต์ ขนาด 8-16 ที่นั่ง ขอแนะนำว่าถ้าเป็นคนกลัวความสูงหรือขวัญอ่อนหน่อยก็หลีกเลี่ยงไปเถอะครับ เพราะบรรยากาศนั่งเครื่องใบพัดกับเครื่องเจ็ทมันคนละเรื่องกันเลย ยิ่งเวลาเครื่องตีวงโค้งนะครับ ....อย่าให้บรรยายเลย สุดยอด!


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ cx]

 ใครที่คิดว่าเรื่องราว ข้อมูลการเดินทางที่เขียนที่นี่โอเค น่าสนใจ ฝาก share บอกต่อเพื่อนๆด้วยครับ ผมขออนุญาตไม่ตอบคำถามนะครับ เพราะเดินทางบ่อย คงมาตอบได้ไม่ทันใจ
 © สงวนลิขสิทธิ์ มารพิณ