วันอาทิตย์, ตุลาคม 07, 2555

เที่ยวรอบโลก - ทำไมต้องออกเดินทาง?


โดย มารพิณ
ไป เฟซบุ๊ค   www.facebook.com/marnpinbook
ไป หน้ารวมข้อมูลเที่ยวนอก-แบคแพค



พระจันทร์เต็มดวงอาจดูเป็นเรื่องธรรมดา เพราะยังไงก็มีจันทร์เต็มดวงให้เราเห็นอยู่ทุกเดือน แต่มาคิดในอีกแง่นึง แต่ละปีมีจันทร์เต็มดวง 12 ครั้ง ทั้งชีวิตคนเราที่สมมุติว่าอยู่ถึงอายุ 70 ปี เรามีโอกาสชมพระจันทร์เต็มดวงแค่ 840 ครั้งเท่านั้น 

 หลับตาลงนึกในใจนิดนึง ตอนนี้เราอายุเท่าไหร่แล้ว..... เสียโอกาสไปแล้วกี่ครั้ง….ยังเหลืออีกกี่ครั้ง

ผมชอบเล่าเรื่องนี้เวลามีคนถามว่าทำไมต้องไปเที่ยว (จำไม่ได้ว่ามาจากหนังสือ หรือหนังเรื่อง Sheltering Sky) ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้น ถ้ามีโอกาสจะเดินทางไปรู้จักโลกกว้าง อย่าทิ้งให้ผ่านไป เหมือนเราทิ้งโอกาสไปทุกๆ เดือนกับพระจันทร์

มีผู้คนหลายร้อยล้านคนทั่วโลก ที่เดินทางไปยังต่างประเทศในทุกๆ ปี (รวมทั้งคนไทยที่ยื่นขอทำพาสปอร์ตหลายแสนคนต่อปี) ดังนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกเลยสักนิด ที่เราคิดจะเป็นหนึ่งในคนจำนวนมหาศาลขนาดนี้

คำถามแรกที่จะแว๊บขึ้นมาทันที ก็คือ “แล้วจะไปที่ไหนกันดีล่ะ” ข้อนี้ไม่มีคำตอบที่ตายตัว เพราะความชอบของแต่ละคนย่อมแตกต่างกันไป ทั้งเรื่องงบประมาณ เวลาสำหรับการเดินทางและข้อจำกัดส่วนตัว

เพื่อนนักท่องเที่ยวต่างชาติหลายๆ คนที่ผมได้มีโอกาสร่วมเส้นทางการเดินทางบางช่วง แพลนกันยาวเป็นเดือน หรือหลายเดือน ไปจนถึงเป็นปีหรือหลายแก็มี หลายคนแพลนมาเที่ยวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยใช้ประเทศไทยของเราเป็นศูนย์กลางเดินทางต่อไปยังประเทศอื่นๆ ในเอเชีย 

 หลายคนวางแผนไปต่อออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ก่อนไปอเมริกาแล้วกลับบ้านที่ทวีปยุโรป

 บางคนไปตระเวนเที่ยวต่อทั่วเมืองจีน ตะลุยอินเดียและเนปาล ไปนครวัด ไปบอร์เนียวฯลฯ จะเห็นว่าเส้นทางของทริปนั้นมีได้เพียบ หลากหลาย ตามใจคนเดินทางในสไตล์แบ็คแพ็คเกอร์ ที่ไม่ถูกผูกมัดกับโปรแกรมทัวร์หรือเวลา

ซึ่งต่างกับพวกไปทัวร์ โปรแกรมท่องเที่ยวของพวกบริษัททัวร์เขาจะเน้นแต่เฉพาะเส้นทางที่เขาทำกำไรได้ เช่นดีลได้ตั๋วเครื่องบินถูก บริหารเวลาได้ พักโรงแรมที่ดูเหมือนจะหรู แต่อยู่นอกเมืองไกลจะไปเดินเที่ยวไหนเองก็ไม่ได้ รวมหาจุดขายอะไรซักอย่าง แล้วพยายามมีโชว์ให้ดูในมื้อกินข้าวซักมื้อ(fake ทั้งน้าน) ตามมาเก็บกำไรอีกทีด้วยการต้อนไปช็อบปิ้งในร้านหรือในย่านที่เขานัดแนะเรื่องค่าน้ำค่าหัวคิวกันมาแล้ว

อย่ายอมจำนนครับ ใครจะว่าพวกแบ็คแพ็คเกอร์เป็นพวก “นอกคอก” ก็ตามใจ เพราะว่าพวกเรามันดันนิสัยเสียเอง ไม่ยอม “อยู่ในคอก” เหมือนคนอื่นเขา



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ cx]

 ใครที่คิดว่าเรื่องราว ข้อมูลการเดินทางที่เขียนที่นี่โอเค น่าสนใจ ฝาก share บอกต่อเพื่อนๆด้วยครับ ผมขออนุญาตไม่ตอบคำถามนะครับ เพราะเดินทางบ่อย คงมาตอบได้ไม่ทันใจ
 © สงวนลิขสิทธิ์ มารพิณ