โดย มารพิณ
ปรับปรุงล่าสุดวันที่ 7 พ.ย. 46
ทุก ๆ เดือน มักจะมีคนถามผมเสมอว่า ทำอย่างไรดี ฟังฝรั่งพูดไม่รู้เรื่อง ลองขอให้เขาพูดซ้ำใหม่แล้วก็ยังไม่เข้าใจ อยู่ดี แต่พอยื่นกระดาษให้เขียนเท่านั้น ร้องอ๋อเลย ว่า อะไร เป็นแบบนี้จะทำไงดี
เรื่องนี้มันซับซ้อนเอาการครับ เหตุแรกเพราะรัฐบาลไทยสมัยก่อนเดินอเมริกันต้อย ๆ ปัญหาก็คือ คนไทยมักจะชินกับสำเนียงอเมริกัน แต่ฝรั่งที่เดินเพ่นพ่านอยู่ในสยามประเทศนี่กลับมีอเมริ กันชนน้อยจนนับตัวได้ พอจะมีอังกฤษและออสเตรเลียบ้าง นอกนั้นก็เป็นฝรั่งยุโรปที่พูดภาษาอังกฤษแบบแปลก ๆ
ดังนั้นกฎข้อแรกก็คือ เวลาที่เจอฝรั่ง ไม่ได้หมายความว่า ฝรั่งคนนั้นจะพูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่เสมอไป
แต่ กฎข้อที่สองนี่ล่ะครับ ที่คุณฟังแล้วจะงง เพราะถึงมันจะพูดภาษาแม่ แต่ก็มิได้หมายความว่า คุณหรือผมจะฟังรู้เรื่องเสมอไป ฟังแล้วงงมั้ยครับ
อาการก็เหมือนฝรั่งเรียนภาษาไทยมาจากครูไทยในอเมริกา แล้วมาเจอคน “แหล่งต่าย” แถวหาดใหญ่เข้าไปอย่างไรอย่างนั้น สำเนียงแต่ละถิ่นมันผิดกันเยอะนะครับ
เรื่องนี้เป็นภาษาอังกฤษสำเนียงคนดำล้วน ๆ ถ้าคุณฟังแล้วตลกตามได้ แสดงว่าภาษาอังกฤษ และทักษะการฟังของคุณนี่ไม่เลวเลย และมีอยู่ตอนหนึ่ง ดาราตลกในเรื่องก็บ่นกับคนดูว่า เด็กรุ่นหลังร้องเพลงแร็พ ฟังไม่รู้เรื่องว่าแหกปากอะไร (เห็นมั้ยครับว่า พวกฝรั่งเองก็ฟังไม่รู้เรื่อง ) และมีอีกตอนนึงที่แซวคนดูว่าออกเสียงเพี้ยน จาก “คิง” พูดเป็น “เคง”
หนังเรื่องแรกจะสอนให้คุณรู้ว่า ขนาดประเทศเขาพูดภาษาเดียวกันยังฟังใม่รู้เรื่องเลย อย่าหวังอะไรกับเรา เรื่องนี้หาดูได้ในยูบีซีครับ เห็นฉายอยู่แว๊บ ๆ
หนังเรื่องที่สองคือ snatch ของ กาย ริทชี่ ที่มันส์มาก ๆ เรื่องนี้มีหลายสำเนียงมาก มีอยูตอนนึงที่ แบรดพิต พูดสำเนียงยิบซี แล้วไม่มีใครฟังรู้เรื่อง หรือดูตัวละครแต่ละตัวที่มีสำเนียงเป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนกัน มีจนกระทั่งภาษาอังกฤษสำเนียงรัสเซีย
หนังเรื่องนี้ดูเพื่อให้เข้าใจว่า ชีวิตจริง ภาษามันเป็นเรื่องหลากหลาย สำเนียงมีพลิกผันไปต่าง ๆ นา ๆ และชีวิตที่เป็นไปภาษามันต่างจากที่เห็นอยู่ในตำราเรียนเยอะ เรื่องนี้น่าจะหาเช่าได้ไม่ยากครับ
พบกันใหม่ครับ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ฝากแนะนำเว็บ feelthai.blogspot.com และในเฟซบุ๊ค http://www.facebook.com/marnpinbook ต่อให้คนรู้จักด้วยนะครับ จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง แต่ผมขออนุญาตไม่ตอบคำถามภาษาอังกฤา หรือแก้ปัญหาการบ้านภาษาอังกฤษนะครับ
© สงวนลิขสิทธิ์ มารพิณ (English for learners - blog)
